कवी : दादा हरी
अटल अटल , बोलत सुटल
थांब जरासा , धोतर सुटल
बोलाचीच कढी, बोलाचाच भात
मुठभर घुग्र्याची मचमच सारी रात
रामा रामा रामा रामा , रामा रामा रे
धोतराचा सोगा फिटला फुटला फुगा रे
हरामखोर , मादरचोद , साले गांडू मवाली
आय घातली दोन वेळा अतिरेक्यांच्या खाली
अणुस्फोट केले आम्ही , म्हणती भिक्कारचोट
नपुसकाच्या बायकोचे कसे येयील पोट ?
कारगिल कारगिल किती ओवाळता काड्या
माय घालायला काढली का बस यात्रा भाड्या
नागपुरातले संघोटे घेऊन उरावर
एनडीएची खिचडी टांगली बांबूवर
फुकून फुकून बाहेरपडला कुल्ल्यातून बोचा
तरी म्हणतो फीलगुड थोडं तरी वाचा
पाहुणे लेखक : दादा हरी
When you comment about any legendary man, just wait for 2 minutes and think that "Do you deserve to comment about that man?"... We are having a great proverb in our Marathi "शेळी जाते जिवानिशी आणि खाणार म्हणतो वातट कशी..." So, please try to understand if you want otherwise suit yourself...
ReplyDelete